W 1922 roku ukazała się książka Waltera Lippmana Opinia publiczna (Public opinion), w której autor stwierdził, że polityka jest dziełem fikcji. Jego zdaniem przeciętny człowiek nie jest w stanie uporać się z natłokiem docierających do niego informacji. Pewne jednostki są jednak zdolne do wytworzenia obrazów, które przedostają się do zbiorowej świadomości i w pewnym sensie biorą ją w posiadanie.
Idea fact-checkingu wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych. W 1994 roku powstał portal Snopes.com, założony przez Davida Mikkelsona oraz jego żonę Barbarę. Był to jeden z pierwszych tego typu serwisów, który zajmował się wówczas badaniem miejskich legend i oszustw. Obecnie jest to niezależny portal należący do Snopes Media Group.
Dzięki powszechności Internetu szansę na rozwój ma też dezinformacja, która działa w podobny sposób co przesądy i legendy. Nieprawdziwe informacje, które zyskały największy rozgłos w dobie mediów społecznościowych, to gra w słoneczko i w niebieskiego wieloryba. Ich popularność opierała się głównie na tajemnicy.
Fałszywe wiadomości wywierają negatywny wpływ na emocje, rozumowanie i zachowanie człowieka poprzez kreowanie nieprawdziwego obrazu rzeczywistości. Mimo, że dezinformacja nie jest zjawiskiem nowym, to rozwój Internetu i serwisów społecznościowych umożliwił manipulowanie opinią publiczną na niespotykaną dotąd skalę.
Rewolucja cyfrowa, zwana również czwartą rewolucją przemysłową, to kolejna epoka przemian spowodowanych rozwojem informatyzacji i nowoczesnych technologii. Charakteryzują ją szybki postęp technologiczny, powszechna cyfryzacja i jej wpływ na wszystkie dziedziny życia. W związku z przemianami, jakie niesie za sobą rewolucja cyfrowa, wykształciła się nowa formacja społeczna, zwana społeczeństwem informacyjnym, dla którego strategicznym zasobem, zamiast kapitału i pracy, stała się wiedza.
Raport Zjawisko dezinformacji w dobie rewolucji cyfrowej. Państwo. Społeczeństwo. Polityka. Biznes. przedstawia krajobraz zagadnień dotyczących dezinformacji i płynących z niej wyzwań w interdyscyplinarny sposób.
Wydawać by się mogło, że utworzenie centrum jest złożonym i kosztownym przedsięwzięciem. Nic bardziej mylnego! Wystarczy kilku specjalistów z zakresu cyberbezpieczeństwa, którzy zaczną wymieniać się informacjami oraz doświadczeniami. Warto też zaznaczyć, że każdy sektor ma odmienną specyfikę i dlatego każdy ISAC może być odmienny. Dla przykładu: funkcjonujące już w Europie ISAC w sektorze finansowym koncentrują się przede wszystkim na współpracy z organami ścigania w celu zwalczania cyberprzestępczości, podczas gdy te działające w sektorze energetyki koncentrują się przede wszystkim na aspektach badawczych i rozwojowych (R&D). Uruchomienie sektorowego ISAC powinno być poprzedzone analizą potrzeb i wyzwań stojących przed danym sektorem. Kolejne kroki zostały natomiast opisane w Poradniku.
Rozwój nowoczesnych technologii i środowiska cyfrowego umożliwia pozyskiwanie informacji, dostęp do bardzo wielu źródeł wiedzy oraz dzielenie się nią na niespotykaną dotąd skalę. Wraz z szybkością rozprzestrzeniania się informacji pojawiła się możliwość manipulacji przekazem, przeinaczania treści, a nawet tworzenie fałszywych komunikatów. Zjawisko nazywane potocznie „fake news” znane jest od dawna jako dezinformacja czy też propaganda. […]