Odporność, Prewencja i Obrona: Budowa solidnego bezpieczeństwa cybernetycznego Unii Europejskiej

13 września 2017 r. Komisja Europejska przedstawiła komunikat będący aktualizacją Strategii Cyberbezpieczeństwa UE. Silniejszy nacisk położono na kwestię wspólnej odpowiedzi państw członkowskich na międzynarodowe incydenty oraz współpracę sektora cywilnego z militarnym.

W komunikacie Komisja Europejska podkreśliła, że w ciągu kilku ostatnich lat rozwój technologii cyfrowych osiągnął bardzo wysokie tempo, a jego oddziaływanie zaczęło mieć znaczący wpływ na właściwie każdy aspekt codziennego życia oraz globalnej gospodarki. Wraz z dynamicznym postępem transformacji cyfrowej zwiększyła się również skala występujących zagrożeń. Dlatego zapewnienie odpowiedniego poziomu cyberbezpieczeństwa stało się kluczowe dla sprawnego funkcjonowania państwa. 

KE zapowiedziała, że jej celem jest zwiększenie zdolności technologicznych i umiejętności w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, a także budowa silnego Jednolitego Rynku Cyfrowego. Interesującą kwestią jest też silne zbliżenie wojskowych i cywilnych kwestii związanych z cyberbezpieczeństwem oraz zapowiedziane wzmocnienie ENISA.

Trzy filary Strategii Cyberbezpieczeństwa UE

Założenia Komisji opierają się na trzech filarach:Budowanie odporności UE na ataki cybernetyczne

Budowanie odporności UE na ataki cybernetyczne

  • Wzmocnienie Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA).
  • Rozwój w kierunku jednolitego rynku bezpieczeństwa cybernetycznego.
  • Wdrożenie dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji (Dyrektywa NIS).
  • Odporność dzięki szybkiemu reagowaniu w sytuacji kryzysowej.
  • Stworzenie sieci ośrodków kompetencji w dziedzinie bezpieczeństwa cybernetycznego oraz Europejskiego Centrum Badań Naukowych i Kompetencji w dziedzinie Bezpieczeństwa Cybernetycznego.
  • Budowanie silnej unijnej bazy umiejętności cybernetycznych.
  • Propagowanie cyberhigieny i świadomości zagrożeń.

Kształtowanie skutecznej unijnej prewencji cybernetycznej

  • Identyfikacja podmiotów działających w złych intencjach.
  • Doskonalenie reagowania przez organy ściągania.
  • Publiczno-prywatna współpraca w zwalczaniu cyberprzestępczości.
  • Doskonalenie reagowania politycznego.
  • Kształtowanie prewencji w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego za pomocą potencjału obronnego państw członkowskich.

Wzmocnienie współpracy międzynarodowej w dziedzinie bezpieczeństwa cybernetycznego

  • Bezpieczeństwo cybernetyczne w stosunkach zewnętrznych.
  • Budowanie zdolności w obszarze bezpieczeństwa cybernetycznego.
  • Współpraca UE-NATO

TAGI Strategia, Unia Europejska,